Je bouwt zo mooi als je kan, je zoekt een toparchitect. Kosten noch moeite gespaard. Een prachtig gebouw van duurzame materialen, en het reclamebureau verzint een naam met statuur. De minister spreekt lyrische woorden bij de opening. Je doet een persbericht uit met de bedoelingen van de architect en je benadrukt het genot en de hipheid van je kantoortuin.
En dan verzint het volk een nieuwe naam voor je gebouw, een bijnaam die je maag doet krimpen. Te ordinair. Vooral steden met genoeg creatief volk hebben er last van. Deze keer: De Haagse Tieten; Het ministerie wilde meer cachet door de puntdaken op het gebouw, het moest op een grachtenpand lijken. Helaas zag het Haagse volk er wat anders in, al snel na de opening in 1998 kregen de gebouwen de bijnaam de Haagse tieten..
Castalia en nimfen
De officiële naam van de wolkenkrabber is Castalia en het is ontworpen door Michael Graves. De ministeries van Volksgezondheid, Welzijn en Sport én van Sociale zaken en Werkgelegenheid zijn in de gebouwen gevestigd. De eerste naam van het gebouw, Transitorium, betekent doorgangshuis omdat het als tijdelijke huisvesting diende van ministeries. Sinds 1998 is de naam Castalia, genoemd naar een griekse nimf, die gerelateerd was aan de muzen, waar het Muzenkwartier naar genoemd is. Door de twee puntdaken van 35 meter hoog die er tijdens de verbouwing op zijn geplaatst heeft het gebouw de bijnaam de 'Haagse Tieten' gekregen. Deze twee uitbreidingen hebben geen functie, maar moesten het kantoorgebouw laten lijken op een groot grachtenpand. Dit Haagse gebouw heeft ook een vermelding in The world's weirdest skyscrapers van de Guardian. Het bruto vloeroppervlak is 33.400 m2. Opdrachtgever was: MAB, Rijksgebouwendienst, constructeur: Grabowsky & Poort, hoofdaannemer: BAM Bredero.
De vorige aflevering van Vastgoed en het volk was: De Vogelkooikes in Tilburg
