De Inwoners van ‘de Hoeve’, zoals Sint Isidorushoeve meestal liefdevol wordt genoemd, hechten aan hun dorp. Plannen om te stoppen met de kerkdiensten in de gelijknamige Sint Isidoruskerk worden door parochianen ‘onacceptabel’ genoemd. Vanuit diezelfde liefde voor het dorp wordt nu gekeken of er in de tuin van de pastorie appartementen gebouwd kunnen worden, zodat ouderen in de Hoeve kunnen blijven wonen.
Sint Isidorushoeve is een jong dorp, gelegen op het kruispunt van de drukke N347 van Haaksbergen naar Goor en de stille weg van Beckum naar Brammelo. In 1927 werd ergens midden tussen de buurtschappen Eppenzolder, Holthuizen en Boekelo een kerk gebouwd, waar zich in de loop der jaren een dorp met een kleine 1300 inwoners omheen heeft gevormd. Winkels zijn er niet meer, alleen een café-restaurant en een snackbar. Enkele jaren geleden werd achter de kerk wel een nieuwbouwwijk ontwikkeld, maar niet iedereen kan zich een van de mooie vrijstaande en half-vrijstaande koopwoningen daar veroorloven. Plannen voor een particulier project van nog eens elf seniorenwoningen leiden een sluimerend bestaan.
‘Enige tijd geleden kwam er in het dorp één ouderenwoning van woningcorporatie Domein vrij. Daar hebben zich toen meer dan honderd belangstellenden voor gemeld’, vertelt coördinator wijkgericht werken Harm Rexwinkel van Haaksbergen, de gemeente waar Sint Isidorushoeve onder valt. Zijn woorden worden bevestigd door een oudere dame die zojuist op de begraafplaats achter de kerk haar moeders graf heeft bezocht. ‘De mensen hier zijn erg gehecht aan het dorp’, zegt ze. Ze wijst op het naambordje van Livio Thuiszorg achter het raam van de pastorie. ‘Er wordt op allerlei manieren geprobeerd dit gebied rendabel te maken, zoals verhuur van de pastorie. Op die manier wordt natuurlijk ook naar de tuin gekeken.’
Eigen initiatief
De pastorietuin is eigendom van de parochie, die in deze omgeving zeven kerken beheert, maar Rexwinkel beklemtoont dat bewoners van Sint Isidorushoeve zélf het initiatief voor de bouw van appartementen genomen hebben. Daarmee hopen zij twee vliegen in één klap te slaan: betaalbare huurwoningen voor ouderen uit het dorp zelf en inkomsten die het voortbestaan van de Sint Isidoruskerk kunnen garanderen. Een enquête onder de dorpsbewoners wees uit dat er veel belangstelling voor bestaat. Het parochiebestuur hoopt na de zomer een besluit te kunnen nemen.
De in het hart van het dorp gelegen tuin oogt als een idyllische plekje, met aan de straatkant een beukenhaag en een pergola met sterk geurende blauwe regen, en middenin twee fikse beukenbomen. De vogels fluiten uit volle borst, maar hun gezang wordt helaas vaak overstemd door het drukke verkeer op de provinciale weg en de afzuiginstallatie van het nabijgelegen garagebedrijf. ‘Het is ook de bedoeling om hier iets te bouwen dat het dorpshart versterkt’, legt Rexwinkel uit. ‘Dat is best een opgave. Maar als er appartementen komen, blijft er voldoende ruimte over voor zoiets als een gemeenschappelijke tuin.’
Geld beschikbaar
Hoewel het om een lokaal burgerinitiatief gaat, hebben meerdere partijen eind vorig jaar hun medewerking toegezegd. Onder hen bevinden zich de gemeente en de provincie. De provincie heeft geld beschikbaar gesteld om te kijken of de plannen haalbaar zijn.
